Met een vonnis van 11.02.2021 heeft de Arbeidsrechtbank te Antwerpen zich gebogen over de kwalificatie van een ongeval dat zich voordeed op weg naar het werk. Het slachtoffer wenste te vertrekken naar het werk en was net aangekomen aan haar wagen die geparkeerd stond op een parking onderaan haar gebouw. Vlak aan haar wagen viel zij en verwondde zij zich. Aangezien er geen getuigen van de valpartij waren, was de werkgever van mening dat het bestaan van een plotselinge gebeurtenis niet was bewezen en weigerde hij derhalve de valpartij als arbeidswegongeval te erkennen.
Voor een arbeidsongeval is onder meer vereist dat zich een plotselinge gebeurtenis heeft voorgedaan, die het slachtoffer letsel heeft toegebracht. Een plotselinge gebeurtenis wordt door het Hof van Cassatie doorgaans gedefinieerd als een gebeurtenis die duidelijk in tijd en ruimte lokaliseerbaar is, die bovendien slechts een korte tijdspanne in beslag neemt en het letsel heeft kunnen veroorzaken.
Een ongeval op weg naar of van het werk is een ongeval dat zich voordoet tijdens de normale reis die de werknemer moet maken van zijn woning naar zijn werkplek en omgekeerd. Voor een arbeidswegongeval is eveneens vereist dat er sprake is van een plotselinge gebeurtenis.
De werknemer die beweert het slachtoffer te zijn van een ongeval op weg naar of van het werk, dient te bewijzen dat 1) hij daadwerkelijk op weg was naar of van het werk, 2) er sprake was van een plotselinge gebeurtenis en 3) hij letsel heeft opgelopen.
In de voorliggende zaak was de werknemer ’s morgens vroeg naar haar auto gegaan om naar het werk te vertrekken. Aan haar wagen was zij uitgegleden over de glasscherven van een gebroken fles naast haar wagen en hierdoor op haar pols en rug gevallen. Door het vroege uur waren er geen getuigen in de buurt van het ongeval. De werknemer stelde haar werkgever in kennis van de haar verwondingen en ging naar de spoeddienst.
De werkgever was van mening dat de plotselinge gebeurtenis niet voldoende was aangetoond en dat de verklaring van het slachtoffer alleen niet volstond als bewijs van een dergelijke gebeurtenis.
De werknemer voerde op haar beurt aan dat de plotselinge gebeurtenis werd aangetoond door, naast haar ongevalsverklaring die onmiddellijk na het voorval bij haar werkgever was ingediend en de getuigenis van haar partner die eerste hulp had verleend, de medische attesten van een spoedarts, alsook van de behandelende arts (die beiden hadden vastgesteld dat het letsel perfect overeenstemde met het type valbeweging dat de werknemer had aangegeven). De werknemer betoogde voorts dat, wanneer het slachtoffer ten tijde van het ongeval alleen is, uit de verklaring van het slachtoffer het bewijs van de plotselinge gebeurtenis wel degelijk kan worden afgeleid, voor zover dit bewijs wordt versterkt door andere elementen in het dossier en een geheel van ernstige, nauwkeurige en overeenstemmende vermoedens vormt.
In deze zaak heeft de Arbeidsrechtbank de argumentatie van de werknemer uiteindelijk gevolgd en werd het ongeval als arbeidswegongeval aangenomen.
Het voorgaande legt het accent op de bijzondere aandacht die moet worden besteed aan het bewijs van de plotselinge gebeurtenis, die een noodzakelijke voorwaarde is voor de erkenning van een ongeval als arbeids(weg)ongeval. In beginsel is de verklaring van het slachtoffer van het ongeval alleen niet voldoende om de genoemde plotselinge gebeurtenis aan te tonen. Deze verklaring wordt idealiter gestaafd door andere elementen in het dossier, zoals bijvoorbeeld medische attesten.
Om onaangename verrassingen te voorkomen, aarzelt u dus best niet om bij een ongeval op weg naar of van uw verwondingen onmiddellijk door een arts te laten vaststellen en, indien mogelijk, andere elementen te verzamelen die kunnen bijdragen tot het vormen van een geheel van ernstige, nauwkeurige en overeenstemmende vermoedens!